Działalność gospodarcza w Niemczech

Niemcy są potęgą gospodarczą w regionie i liczy się z nimi cały świat. PKB Republiki Federalnej Niemiec plasuje się w czołówce państw Europejskich. Świetna kondycja ich gospodarki wynika, między innymi, z dobrych warunków, jakie oferuje Państwo Niemieckie dla przedsiębiorców. Z tego powodu założenie działalności gospodarczej właśnie w tym kraju może się bardzo opłacić.

Jeśli jesteśmy rezydentem w Niemczech i chcemy założyć własną działalność gospodarczą, np. sklep spożywczy, internetowy albo jakąkolwiek inną firmę, podobnie jak w Polsce, będziemy musieli zgłosić to w odpowiednim urzędzie. Nie jest to takie trudne, jak mogłoby się wydawać.

Kiedy rejestrujemy działalność gospodarczą

Zarabianie w Niemczech, na własny rachunek, wiąże się z koniecznością zgłoszenia działalności gospodarczej, żeby móc rozliczać się z das Finanzamt, czyli tamtejszym urzędem skarbowym. Pojęcie działalności gospodarczej w Niemieckim prawie jest zdefiniowane jako:

– działalność zarobkowa wykonywana samodzielnie, na własną odpowiedzialność

– działalność zarobkowa o charakterze długofalowym, z zamiarem osiągnięcia zysku

– branie czynnego udziału w kształtowaniu gospodarki, wykonując działalność zarobkową

Jak zarejestrować działalność gospodarczą

Działalność gospodarczą w Niemczech rejestrujemy w das Gewerbeamt, czyli Urzędzie Gospodarki. Możemy go znaleźć w urzędzie miasta lub ratuszu. Tam, deklarując chęć założenia działalności gospodarczej, zostaniemy poproszeni o wypełnienie formularza, zawierającego dane naszej firmy, rodzaj wykonywanej działalności oraz nasze dane personalne. Potrzebny będzie dowód tożsamości oraz około 30 Euro na poczet opłaty meldunkowej. Dodatkowo, w przypadku działalności związanej z zawodami rzemieślniczymi, może być wymagany dyplom mistrzowski.

Jeśli posiadamy doświadczenie w danym zawodzie, możemy przedłożyć w urzędzie dokumenty, bądź uwierzytelnioną kopię, potwierdzające nasze kwalifikacje, oczywiście uprzednio przetłumaczone na język Niemiecki. Inną opcją będzie udowodnienie 6-letniego doświadczenia zdobytego w zawodzie przy pomocy świadectwa pracy.

Oprócz das Gewerbeamt o założenia działalności zostaną poinformowane także IHK, czyli Izba Przemysłowo-Handlowa i Handwerkskammer – Izba rzemieślnicza – oraz urząd skarbowy. Przynależność do jednej z powyższych izb wiąże się z kosztami, jakimi są składki. Zwolnione z odprowadzania takowych składek są przedsiębiorstwa, których dochód nie przekracza 5200 Euro. Natomiast jeżeli dochód firmy nie przekracza 25000 Euro, to w pierwszym roku działalności również jest ona zwolniona z takich opłat, a dopiero w drugim roku działalności poniesie połowę kosztów wymaganych składek. Po tym czasie ulgi już nie przysługują.

Wolny zawód w Niemczech

W Niemczech istnieje coś takiego jak freier Beruf, czyli wolny zawód. Osoby, które reprezentują takie zawody są dziennikarze, tłumacze, architekci, notariusze, lekarze itp. Takie osoby nie są w Niemczech traktowane jako przedsiębiorcy, co oszczędza im wielu kosztów prowadzenia firmy takich jak: płacenie podatku od działalności gospodarczej, stosowanie się do reguły podwójnego zapisu, członkostwo i płacenie składek w izbach przemysłowo-handlowej i rzemieślniczej.

Wadami takiej działalności są różnorakie obostrzenia. Mianowicie osoba wykonująca wolny zawód nie może trudnić się handlem, możliwości reklamy są ograniczone, a pracownika można zatrudnić jedynie na pewnych warunkach. Wykonywanie takiego zawodu trzeba też zgłosić urzędowi skarbowemu, gdzie otrzymuje się decyzję dotyczącą przedpłaty podatku.

Koszty otwarcia firmy w Niemczech

Koszty otwarcia firmy jakie musimy ponieść będą wynikały głównie z powodu ubezpieczeń. Od 2009 r. w Niemczech obowiązkowo trzeba płacić ubezpieczanie zdrowotne. W tym wypadku mamy do wyboru ubezpieczenie państwowe albo ubezpieczenie w prywatnej firmie. Wysokość takiego ubezpieczenia jest zależna od stanu zdrowia i wybranej taryfy, w przypadku ubezpieczenia w prywatnej firmie. Jeśli chodzi o ubezpieczenie państwowe, będzie to już stała stawka.

Oprócz ubezpieczenia zdrowotnego możemy też opłacać ubezpieczenie emerytalne, które jest dobrowolne. Jeśli chodzi o państwowe ubezpieczenie emerytalne, stawki wahają się od 79,60 Euro do maksymalnie 1054,70 Euro.

Ciekawą opcją jest też ubezpieczenie od bezrobocia, które w zależności od tego czy mieszkamy we wschodnich Niemczech, czy zachodnich, wynosi odpowiednio 14,95 i 17,64 Euro. Warto zapoznać się też z opcją ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy

Oczywiście nie uwzględniamy tutaj kosztów prowadzenia firmy i marketingu.

Wybieranie formy prawnej działalności w Niemczech

Kiedy zdecydujemy się założyć działalność gospodarczą, warto zastanowić się na jakich zasadach będzie ona działać. Czy będzie to spółka czy, na przykład, przedsiębiorstwo jednoosobowe (niem. Einzelunternehmer). Oczywiście nie są to jedyne opcje. Najpopularniejsza wśród osób, które pierwszy raz zakładają swój biznes jest spółka jednoosobowa, szczególnie popularna wśród polskich przedsiębiorców w Niemczech. Taka forma prawna cechuje się dużą wygodą, zwłaszcza jeśli chodzi o podejmowanie decyzji i to nie jest jedyny atut. Na samym początku działalności wystarczy złożyć w urzędzie, w ramach oświadczenia podatkowego, rachunku od nadwyżki przychodów. Jeżeli łączny obrót z poprzedniego roku kalendarzowego będzie niższy niż 17,5 tys. Euro, a w roku aktualnym niższy niż 50 tys. Euro, to możemy skorzystać ze specjalnych regulacji dedykowanych drobnym przedsiębiorcom. W takiej sytuacji jesteśmy zwolnieni z podatku od towarów i usług – VAT.

Osoby wykonujące wolny zawód

Tak jak napisano wyżej, taka działalność jest związana z szerokim wachlarzem ulg i nie różni się zbytnio od przedsiębiorstwa jednoosobowego. W zakresie księgowości mamy tutaj zasadę podwójnego zapisu. Niewątpliwym pozytywem jest fakt, że rejestr handlowy nie jest tutaj obowiązkowy.

Handlowcy (Kaufmann)

Wedle Niemieckich przepisów zarejestrowany handlowiec to osoba prowadząca działalność handlową. Do tego typu przedsiębiorstw zaliczają się sklepy, ale również restauracje i inne tego typu lokale. Z prawnego punktu widzenia mamy tutaj do czynienia z majątkiem prawnym, w ramach odpowiedzialności cywilnej, a zakresie księgowości z regułą podwójnego zapisu. Rejestr handlowy, w tym przypadku, jest już obowiązkowy.

Spółka cywilna

Tutaj także, jak w przypadku wykonawcy wolnego zawodu, nie jest wymagany rejestr handlowy. Z tego powodu, dla osoby wykonującej taki zawód i chcącej założyć firmę, spółka cywilna będzie najodpowiedniejszą formą. Konieczne jest posiadanie wspólników a w ramach odpowiedzialności cywilnej mamy do czynienia z własnością prywatną i odpowiedzialnością wspólnika. W zakresie księgowości stosuje się tutaj regułę podwójnego zapisu.

Spółka partnerska

Spółka partnerska (niem. Partnerschaftsgesellschaft), podobnie jak spółka cywilna jest skierowana do osób wykonujących wolny zawód, a chcących założyć firmę. W zasadzie od spółki cywilnej różni się tylko obowiązkowym rejestrem handlowym.

Spółka jawna

W spółce jawnej wymagany jest rejestr handlowy, w kwestii księgowości jest tutaj stosowana reguła podwójnego zapisu, a odpowiedzialność cywilna występuje w postaci majątku prywatnego. Spółka jest powszechnie nazywana „spółką partnerską dla handlowców”.

Spółka przedsiębiorców z.o.o.

Jest to mini-spółka z.o.o. Wybieranie takiej formy prawnej służy ograniczeniu odpowiedzialności cywilnej. Wadą może być odstraszenie potencjalnych partnerów handlowych z powodu ograniczonej odpowiedzialności. Odpowiedzialność cywilna opiera się o majątek spółki. W kwestii księgowości jest tutaj stosowana znowu reguła podwójnego zapisu, a rejestr handlowy jest wymagany. Minimalny kapitał zakładowy to 1 Euro.

Spółka z.o.o.

Ta forma należy do najbardziej wymagających, chociaż jest tutaj ograniczona odpowiedzialność cywilna w formie majątku spółki. Taką spółkę mogą założyć zarówno osoby prowadzące własną działalność gospodarczą, jak i osoby wykonujące wolny zawód. Księgowość opiera się o zasadę podwójnego zapisu i tutaj również rejestr handlowy jest wymagany.